meet the australians

Vrijdag 26 juli: Vandaag opnieuw een reisdag 400 km naar Byron Bay. Exact om 9 uur reden we weg en reden al snel weer op de pacific highway. Reizen en naar buiten kijken is hier absoluut geen straf. Integendeel. Het landschap biedt een variatie van dichtbegroeide gumtree bossen, wijdse uitzichten over heuvelachtige graslanden omzoomd door dezelfde gumtrees en kleine dromerige dorpjes met vrijwel alleen maar bungalow huizen. Een groot deel van de weg was het erg rustig op de weg. Opvallend is dat al het gras super netjes en kort gemaaid is, alsof je op een golfbaan staat.

Iets anders dat echt afwijkt van veel andere landen waar we geweest zijn is de vriendelijkheid en openheid van de mensen hier. We hebben elke dag meerdere leuke gesprekjes met mensen die we bij toeval ontmoeten onderweg: de libanese openbaar vervoer helper, de taxichauffeurs uit India en uit Bangladesh, het australische gezin dat ons hielp de kaartverkoop van de australian fotobal wedstrijd te vinden, de australische vrijwilligster in de dierentuin die ons vertelde over o.a. haar lieveling restaurants in Port Douglas, etc. Het maakt dat we ons hier heel erg thuis voelen en heel makkelijk onze weg weten te vinden.

Byron bay is pittoresk, toeristisch op een prettige manier en er hangt een relaxte surf- en back packersfeer. Ve zetten onze camper op de camping en lopen binnen 5 minuten op het strand richting het dorpje. Daar eten en drinken we wat. S'avonds gaan we lekker Australisch eten!

Ik probeer alle momenten hier zo bewust mogelijk waar te nemen en te registreren in mijn bewustzijn. Vanochtend ben ik alleen over het mooie strand van Port Macquarie gelopen en net alleen door Byron bay. Alleen zijn helpt om alert en bewust te blijven. Deze blog schrijven helpt ook om de herinnering straks levend te houden.